bildik paradoksu örnek üzerinden verelim: herhangi bi bilgisi olmayan ve olan bitenden de haberi olmadan klasik yaşamını devam ettiren kullanıcı mı daha iyi oy verir, yoksa hergün kitap okuyan, sürekli siyasi olayları takip ederek dünya medyasının "bilgi bombardımanı" na maruz kalan kullanıcı mı?
bilgi bilgi diyerek gelinen nokta, nihayetinde maddeye yahut niceliğe ruhun satılmasından ibarettir ki bu anlamda bilgi, kelimenin tam anlamıyla kullanıcıların üzerine bomba yağdırmaktan ibarettir. bilginin işlenmediği ve işlenmemesinin de sürekli vurgulandığı şu durumda, kabul etmeliyiz ki satılmış ruhlar karşısında bilginin elinin kolunun bağlı kalması çaresizliktir, yenilgidir. ancak yenilgiden kaçış olmasa bile seyir açısından kaçış mümkündür.
ruhların satılmışlığı aşikar -apaçık- olduğundan örneklere girmiyorum. fakat bilginin işlenmesi kısmına değinmeden geçemem. bilginin alış veriş metası haline getirilmesi, bahsini ettiğim paradoksun üzerine ballı tereyağ sürerken, bilginin işlenmesi yani işlevi olayı, aynı paradoksun panzehiridir. ve elbette bu, ballı tereyağ maddesinin sürüldüğü mekanı hatta tereyağın kendisini bile hayli acıtacaktır. o halde kullanıcıların acılarından beslenen hikayeleri de aslında paradoksun hizmetkarları olarak görebiliriz. acıdan beslenmek, aile dramları, medya klipleri, ölümlerden elde edilmiş süzme raitingler ve bilginin gücü diyerek wikileaks gibi siyasi manipülasyon malzemeleri, kullanıcılara doğrultulmuş namlu görünümündedir ki bilginin işlenmemesi burada devreye girerek paradoksun ana döngüsünü oluşturur.
eğitim denilen sistemse, genel olarak bilginin işlenmesine dayandırılmadığından, paradoksun bi başka dişlisinin arasında sıkışarak çıkarılmış ezik kullanıcılar üretmektedir. eğitim bi ifadeyle ezikliğin gidirilmesidir. bu ezikliği daha da geliştirirsek, "ben" in artımı ve sayesinde "en iyi bilgi bendedir" önermesine rahatlıkla varılabilir.
o halde bilgi bombardımanına maruz kalmaktansa, bilmemeyi de bilmekten saymak paradoksun tek çıkışıdır diyebiliriz. bu da bol acılı ama ajitasyonsuz olgulara ister istemez ihtiyaç doğuracaktır. şimdilik sadece sosyal medyada örneklerine sık sık rastladığımız gibi bu doğumun ciddi sancıları olucaktır ve her sancı bilgiyi işlemeyi becerenler için paradokstan çıkışı işaret edecektir.
Yorumlar